Bestemming
De aardpiramides van Ritten: Torens van klei en steen
De aardpiramides van Ritten zijn een klein natuurwonder. De kegelvormige zuilen van leem met "rotsmutsen" op de Ritten behoren tot de mooiste van Europa.
Wie de Ritten-kabelbaan van Bozen naar Oberbozen neemt, kan er al een eerste glimp van opvangen: de aardpiramiden. Leem, opgestapeld in de vorm van een kegel staat er alsof het er niets is, met een groot rotsblok als dak. De aardpiramides van Rittner kunnen een hoogte van 30 meter bereiken en behoren daarmee tot de hoogste en mooist gevormde van Europa.
Ein erosieverschijnsel
Maar hoe kan zo'n natuurwonder ontstaan? In principe kunnen aardpiramides zich alleen vormen waar vroeger gletsjers waren. Op de Ritten lag een grote gletsjer met verschillende zijgletsjers, die ook verantwoordelijk zijn voor andere aardpiramides in Zuid-Tirol. Tijdens de late ijstijd, toen de gletsjers smolten, bleef de moreneklei hier achter. Deze speciale grond heeft de bijzondere eigenschap dat hij keihard is als hij droog is, terwijl hij bij regen een zachte brij wordt en wegglijdt.
Als er nu rotsblokken op zulke grond liggen, ontstaan er aardpiramides: Omdat de rots de grond eronder beschermt tegen de regen, blijft die hard. De resterende grond wordt papperig en glijdt eraf. Zo snijdt de regen steeds diepere groeven in de grond tot er vele kleine aardpiramides te zien zijn. Een van de redenen waarom de aardpiramiden van Ritten zo mooi zijn, is dat ze op een ideale klimaatlocatie liggen: De steile wand waarop ze gegroeid zijn, biedt beschutting tegen de wind. Bovendien wisselt zware regenval hier af met langere droge fasen.
Niet aanbevolen zonder regenbescherming
Zodra de aardpiramides hun regenbescherming, het rotsblok, verliezen, stort hun elegante figuur in. Daarom mogen de aardpiramiden alleen worden bewonderd en niet aangeraakt: Het risico is te groot dat er steeds weer een rotsblok afglijdt, waardoor het werk van duizenden onweersbuien ongedaan wordt gemaakt. Overigens: Er zijn aardpiramides op drie plaatsen op de Ritten: bij Lengmoos in het Finsterbachtal, iets onder Oberbozen (dit zijn de piramides die je vanuit de kabelbaan ziet) en bij Unterinn. Aardpiramides zijn ook te vinden in de rest van Zuid-Tirol, namelijk in Terenten, Platten, Mölten, Jenesien, Dorf Tirol en Steinegg.
Wandelen naar de aardpiramides
Diegenen die de Rittner aardpiramides niet alleen vanuit de kabelbaan, maar ook van dichtbij willen zien, kunnen gebruik maken van verschillende opties: De gemakkelijkste weg duurt ongeveer tien minuten vanaf de parkeerplaats in Lengmoos naar het uitzichtplatform. Dit pad is ook uitstekend geschikt voor kinderwagens en rolstoelen. Een ander gezinsvriendelijk pad leidt van Klobenstein naar Lengmoos. Deze bestemming is vanuit Bozen ook gemakkelijk te bereiken met de kabelbaan en het prachtige Ritten-smalspoor.
Aardpiramides
Verdere informatie
By car: Bolzano - Renon ca. 20 km Collalbo/Longomoso. By cablecar & railway: In Bolzano starts every 4 minutes a cable and in only 12 minutes you arrive to Soprabolzano. There starts every halb hour the Renon Train and arrive in 18 minuts to Collalbo. After a walk for 30 minuts you arrive to the view points of the earth pyramids.
The Renon earth pyramids are the highest and the most aesthetically pleasing in Europe. Earth pyramids are a phenomenon of erosion. They originate where ice-age glaciers have deposited moraine clay in valleys. When it is dry, it is rock-hard. If it comes into contact with water, it turns into a clayey pulp that flows down into the valley. However, when protected from the rain by large stones, the clay remains dry and hard. Only the part around the stone erodes. This is how earth columns are formed and become higher each time it rains. If the top stone falls off the peak, the column is certainly doomed to a quick decline because the clay is exposed to the rain and then carried away by it. The earth pyramids on the Renon can be marvelled at in three ravines: in the Rio Fosco valley between Longomoso and S. Maria, in the Rio Rivellone valley below Soprabolzano and in the valley of the Rio Gasterer at Auna di Sotto.